Stan faktyczny sprawy
Czasowe odebranie zwierzęcia uregulowane w ustawie o ochronie zwierząt jest de facto jedyną, skuteczną formą ochrony krzywdzonych zwierząt. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że przed wydaniem decyzji zezwalającej odpowiednim instytucjom na odebranie zwierzęcia, organy administracji nie muszą badać, czy znęcanie miało zawiniony charakter.
Na kanwie sprawy rozpoznawanej ze skargi właścicielki psa na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta J. o czasowym odebraniu zwierzęcia i przekazaniu go do schroniska do dnia wydania przez sąd orzeczenia o przepadku zwierzęcia lub umorzeniu postępowania karnego w sprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. II SA/Gl 752/23 utrzymał decyzję organu II instancji w mocy wskazując, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
W toku postępowania administracyjnego ustalono, że pomieszczenie, w którym przebywało zwierzę było całkowicie zanieczyszczone – zaśmiecone różnego rodzaju opakowaniami i materiałami, a na podłodze zalegały psie odchody. W powietrzu unosił się odór starej i zepsutej żywności oraz fekaliów. Ponadto w mieszkaniu pełno było różnorodnego robactwa. Znajdujący się w pomieszczeniu pies przypominający bernardyna, wyglądał na brudnego i zaniedbanego. Na podstawie opinii lekarzy weterynarii stwierdzono, że dotychczasowe warunki bytowe zagrażały zdrowiu i życiu psa.
Konsekwencją powyższego było czasowe odebranie psa na podstawie decyzji Organu I instancji, utrzymanej w mocy decyzją Organu II instancji. Decyzja została zaskarżona przez właścicielkę psa, która powoływała się na rozstrzygnięcie zawarte w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2023 r., sygn. I ZI 39/22. Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę w na pozór podobnym stanie faktycznym, odstąpił od ukarania oskarżonej z uwagi na brak udowodnienia, że działała z zamiarem umyślnym znęcania nad zwierzęciem. W tej argumentacji skarżąca upatrywała bezpostawnego charakteru wydanych decyzji administracyjnych.

Orzeczenie sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny na skutek rozpoznania skargi uznał, że decyzja organu II instancji, utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji, jest zgodna z prawem. Materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania administracyjnego dowodzi, że skarżąca utrzymywała psa w dramatycznych warunkach higienicznych, które realnie zagrażały zdrowiu i życiu odebranego zwierzęcia. Jak słusznie zaznaczył skład orzekający WSA, dla zastosowania instytucji czasowego odbioru zwierzęcia wystarczające jest istnienie samego stanu zagrożenia zdrowia lub życia, nie zaś wykazanie, że takie naruszenie wystąpiło.
Odnosząc się do głównego zarzutu skargi WSA jednoznacznie podkreślił, że rozstrzygnięcie zawarte w powołanej uchwale SN nie jest wiążące dla organów administracji. Przepisy ustawy o ochronie zwierząt nie uzależniają czasowego odebrania zwierzęcia od istnienia winy w jego zaniedbaniu po stronie właściciela czy opiekuna. Decyzja o czasowym odebraniu zwierzęcia zawarta w ustawie o ochronie zwierząt ma zatem charakter wyłącznie uznaniowy i następuje w oparciu o ocenę okoliczności faktycznych.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. II SA/Gl 752/23
Opracowała: adw. Karolina Gęsina-Kowalska
żródło grafiki: pixabay.com.pl